Rys historyczny szkoły

Nasza placówka ma bogatą historię, jest najstarsza w Gminie. Nie sposób tu przedstawić dokładnie jej dziejów, można tylko podać bardzo ogólny ich zarys. Pierwotnie w Iwoniczu była dwuklasowa szkoła w budynku dworskim. Pierwsza kronika została założona przez Karola Filipowicza z początkiem roku szkolnego 1859/60, kiedy to utworzono w Iwoniczu szkołę trywialną, wybudowaną w ogrodzie "organistówka", w pobliżu Kościoła. W 1874r. szkoła została zamieniona na etatową. W r. 1876 wybudowano nową szkołę na zakupionym placu dworskim (obecnie nie ma po niej śladu). Gdy ks. Podgórski wybudował klasztor - osadził w nim zakonnice, które również pracowały jako nauczycielki. Od 1883 r. zaczęły nauczać młodzież żeńską, zaś młodzież męską prowadził kierownik Karol Filipowicz. W 1893 utworzono bibliotekę szkolną. W 1898 r. odbyła się w Starostwie w Krośnie licytacja ofert na budowę trzyklasowej szkoły męskiej i już z dn. 1 września 1899 roku rozpoczęto naukę w nowym budynku, gdzie uczyło 2 nauczycieli. Od 1910 r. istniała 4 - klasowa szkoła męska W latach I wojny, gdy nauczycieli wcielono do wojska, Karol Filipowicz, mimo trudności, organizował naukę. Lecz już 3 października 1914 r. szkołę i mieszkanie zajęło wojsko rosyjskie. W maju 1915 r. znów nauczano: " Jak tu zaczynać?"- pisze K. Filipowicz -… "Wszystko spalono, ani jednej ławki, tablicy, stołu, szafy…". W roku 1926 inspektor szkolny przeprowadził reorganizację i utworzył w Iwoniczu szkołę koedukacyjną, łącząc męską i żeńską. Od 1 września 1927 r. Kuratorium Oświaty Okręgu Szkolnego Lwowskiego zorganizowało 7 - klasową szkołę.
Po odejściu w 1929 r. Karola Filipowicza na emeryturę, kierownikiem szkoły został Jan Wodziński, który w 1939 roku wziął udział w kampanii wrześniowej walcząc o wolność Polski. Po klęsce wrześniowej trafił do niewoli i przebywał w Oflagu IIC Woldenberg tj. niemieckim obozie jenieckim ( obecnie polski Dobiegniew). Powrócił do domu w marcu 1945 roku, a zmarł 12 listopada 1945 roku. W okresie wojennym kierownikiem szkoły był Władysław Jurasz. Okres okupacji to czas, gdy szkolnictwo podstawowe pozostawiono, lecz nauka ograniczona była do kilku przedmiotów, a w podręcznikach brak było wszystkiego, co wiązało się z polskością. W tej sytuacji organizowano tajne nauczanie. Ks. Erazm Skórnicki - ówczesny wikariusz, prowadził na plebanii i w domach prywatnych nielegalne nauczanie w kilkuosobowych kompletach.
Po latach nauczania w budynku obecnego przedszkola i byłego prezydium - 17 stycznia 1960 r., kiedy kierownikiem był Tadeusz Alibożek - miało miejsce otwarcie szkoły przy ul. Zagrodniki 21, która została wybudowana na dawnych terenach dworskich. W roku szk.1964/65 zaczęto wdrażać program 8 - letniej nauki. Od roku szk. 1965/66 szkołą kierował Kazimierz Wojewoda, który dbał o wszechstronny rozwój uczniów i placówki. Od 1984 r. dyrektor Zofia Jakubowicz poczyniła wiele starań w kierunku rozbudowy szkoły, gdyż brakowało sal i uczono w wielu miejscach: budynku głównym, remizie, domu ludowym, domu parafialnym. Zawiązała Komitet Rozbudowy Szkoły i zdołała otrzymać zezwolenie na budowę. Inwestycję wspierał Kombinat Przemysłowy Huta Stalowa Wola, a zakładem opiekuńczym był WOPR. Pod koniec 1989 r. nowa część szkoły była przykryta dachem, wstawiono okna i drzwi. Inwestycję przez kolejne lata kontynuowała dyrektor Krystyna Gotfryd, urządzając szkołę wg bardzo wysokich standardów. W roku 1996 oddano do użytku nową salę gimnastyczną, m.in. dzięki zdobytym środkom 120 mln z Europejskiego Funduszu Rozwoju Wsi Polskiej. Nowa szatnia powstawała w dużej mierze w ramach czynu społecznego. Otwarto nowocześnie urządzoną stołówkę. Zorganizowano schronisko, przyjmowano dzieci na kolonie, co dawało znaczące środki potrzebne na doposażenie placówki. Należy tu podkreślić, że nowa szkoła powstawała ze wsparciem nauczycieli, rodziców i społeczników. Nieoceniony wkład miał tu Śp. Franciszek Szajna. Wiele środków tak wcześniej na budowę, jak i dziś na polepszanie warunków nauki zabezpieczały kolejne, bardzo aktywne komitety rodzicielskie (dziś to rada rodziców). W roku sz. 1999/ 2000 wprowadzono reformę oświaty, wskutek czego powołano sześcioklasową szkołę podstawową i gimnazjum.
Na podstawie kronik i protokołów można ustalić nazwiska kadry kierowniczej szkoły. Znane są również dziesiątki nazwisk nauczycieli, którzy krócej lub dłużej pełnili tu swą misję. Wszyscy oni mają swój wielki udział w dziele rozwoju szkoły, nauczania dzieci i młodzieży. Nie sposób w tym miejscu przedstawić wszystkich zasług, ale są one ogromne.

Wymienimy nazwiska kierowników i dyrektorów, którzy prowadzili placówkę od lat powojennych do dziś:

Stanisław Habrat - od 1.08.1945 r.
Seweryna Budzynowska - od r.szk. 1951/52
Czesław Kuprowski - od r.szk. 1955/56
Stefan Gryka - od stycznia 1957 r.
Jan Wilk - r.szk. 1957/58
Tadeusz Alibożek - od r.szk. 1958/59
Kazimierz Wojewoda - od r.szk. 1965/66
- zastępca Maria Syrek
Henryka Obernichin - od r.szk. 1973/74
Jan Rachwał - od r.szk. 1976/77
- zastępcy: Zofia Nycz, Urszula Kędzierska, Zofia Jakubowicz
Zofia Jakubowicz - od r.szk. 1984/85
- zastępcy: Krystyna Gazda, Bogusław Dmytrak
Krystyna Gotfryd - od r.szk. 1989/90
- zastępcy: Stanisława Sieńczak, Elżbieta Jasińska
Krystyna Gazda - od r.szk. 1999/2000
- zastępca Małgorzata Jakubowicz
Małgorzata Jakubowicz - od r.szk. 2009/2010
- zastępcy: Maria Zygmunt, Leszek Krukar
Monika Leśniak-Kielar - od r.szk. 2019/2020
- zastępca Sabina Józefowicz-Boczar